Herinneringen aan Andro Knel
Korte herinneringen van bezoekers staan ook in het Gastenboek. Op deze pagina staan wat uitgebreidere herinneringen van mensen die hem gekend hebben. Als u deze pagina wilt aanvullen met uw eigen herinneringen, neem dan contact op met de webmaster.
| Webpagina | Uitleg |
|---|---|
| Ferry D. 28-10-2005 |
Ik ben een vriend van Andro uit zijn "Zoetermeer"-tijd. Ook toen hij bij Sparta voetbalde nam hij nog weleens contact met mij op. Hij is, volgens mij niet lang voor het ongeluk in Suriname, bij mij langsgeweest. Hij mocht mijn skates hebben en kwam die toen ophalen. In Zoetermeer waren wij meestal met z'n achten (Andro, Jeroen, Aldo, Dennis, Patrick, Harm, Peter en ik). We gingen met z'n achten naar de disco, op vakantie, vierden verjaardagen bij elkaar etc. Ik heb volgens mij nog behoorlijk wat vakantiefoto's waar Andro op staat. Misschien aardig te vermelden dat wij nog altijd om de paar maanden met elkaar afspreken om wat te gaan drinken en eten. Er wordt dan nog weleens getoast op de grote afwezige, Andro. |
| Lody R. 3-11-2005 |
Ik heb met Andro in de landelijke jeugd van Den Haag gespeeld. Andro bleef op vrijdag bij mij slapen omdat hij in Rotterdam woonde. Toen wij een keer op vrijdag stiekum in Delft op stap gingen hadden we de laatste trein en bus gemist en we moesten toen van Delft naar Den Haag teruglopen. Tijdens de wandeling kwam er plotseling toch nog een bus buiten dienst langs en Andro ging midden op de weg staan en hield hem aan. De bus stopte en Andro smeekte hem om ons mee te nemen. Hij beloofde de chauffeur dat hij de eerste de beste thuiswedstrijd van FC DEN HAAG gratis mocht kijken. Gelukkig was het een Den Haag supporter en hij heeft ons helemaal voor de voor deur midden in de nacht afgezet. Een paar jaar later heeft Andro, nadat hij nooit in het eerste van Den Haag had gespeeld, zijn carriere bij Sparta voortgezet. |
| Patrick van F. 2-11-2005 |
Wij hadden en hebben nog steeds een vriendengroep waar Andro een deel van uitmaakte. Die groep bestond al toen ik erbij kwam en naast Andro was er Dennis K., Aldo S., Harm de J, Jeroen van der W., Peter N, Ferry D. en ondergetekende. Behalve dat de meeste in het zelfde voetbalelftal speelden en bij elkaar op school zaten, gingen we met z'n allen ook steevast elke week naar de Boerderij of Locomotion. Van te voren spraken we meestal bij één van ons thuis af om 'in te drinken, muziek te luisteren en te kaarten'. Daarnaast gingen we met de groep op vakantie naar Lloret de Mar of Fuengirola in Spanje. Andro zorgde er dan wel voor dat er niet alleen maar gezopen werd, maar dat er ook nog iets aan sport gedaan werd. Mijn herinneringen gingen vooral over de liefde voor muziek die we deelden, discussies over de betekenissen van de U2 teksten, zijn liefde voor Japan en David Sylvian. Ik zong toen zelf in een band en we hadden mooie gesprekken over muziek en de waarde ervan. Met mijn band waren we onze 1e single aan het opnemen toen het ongeluk gebeurde. Ik had de hele dag in een studio gezeten en toen ik thuiskwam had Dennis een brief bij mij in de bus gedaan met de mededeling dat Andro aan boord van het vliegtuig had gezeten... Die allereerste single hebben we toen ook aan Andro opgedragen, zie onder. Diezelfde avond schreef ik een tekst waar we later een nummer van hebben geschreven. Ik weet nog dat ik bij onze optredens zijn vader ben tegengekomen die het zo mooi vond dat we dit hadden gedaan. Ik heb net even in een schoenendoos gespit en ben de tekst van het lied tegengekomen. We hebben het nummer wel een paar keer live gespeeld, maar hebben het helaas nooit echt opgenomen... When water freezes into ice
The room is cold, I tremble and shiver. |
| D. Leijder 2011 |
Ik ben D. Leijder, woon nu in Nieuwegein, woonde vroeger op de Groenezijde vlakbij Andro en voetbalde ook bij HMSH, ik was een paar jaar ouder, maar hij mocht een paar keer met ons meevoetballen. Zo goed was hij als jochie, ik weet nog dat ik hem als een soort “grote broer” beschermde(wij waren de enige donkergetinten), vond hem een hele sympatieke knul, We hebben samen heel wat goals gemaakt in die paar wedstrijden dat hij meedeed. Zo kort als ik hem heb meegemaakt, zoveel indruk heeft hij gemaakt als jochie, dat ik hem nooit ben vergeten. |
| Webmaster 2006 |
Ik heb 3 jaar bij Andro in de klas gezeten in de onderbouw van het toen nog geheten Wessel Gansfort college in Zoetermeer. Dat was van 1980 t/m 1983. Andro was een vrolijke jongen. Vaak met een brede glimlach op zijn gezicht. Altijd positief naar zijn klasgenoten en andere leerlingen. En als hij al eens mopperde dan was dat van korte duur. Hij kon nooit lang boos of teleurgesteld blijven want dat was zijn aard gewoon niet. Andro zijn boezemvrienden in de onderbouw waren Dennis en Roël (en ....). Andro was iemand goed presteerde in alle soorten van sport die we tijdens de gymles deden. Natuurlijk blonk hij extra uit in voetbal. Maar nooit heb ik hem te koop zien lopen met die kwaliteit. Niet tijdens het spel en niet erbuiten in de klas. Andro was zeer sportief en hulpvaardig. Hij betrok de 'zwakkeren' in het spel en complimenteerde iedereen die het hem tijdens het spel moeilijk maakte. Geen onvertogen woorden en daden. Als hij in een team speelde dat verloor dan baalde hij daar slechts even van. Daarna was er de glimlach, de uitgestoken hand en de vrolijkheid weer. Andro was wel lekker fanatiek. Tijdens sportdagen keek hij altijd goed rond of er bij een ander team/andere klas een plekje vrij was, zodat hij daar kon meedoen. Zo holde hij na het einde van een wedstrijd meteen naar de andere kant van het sportveld om daar weer met een andere klas mee te doen. Dat deed hij niet eens zozeer vanweg zijn liefde voor het spel of om zijn kwaliteiten ten toon te spreiden. Andro had gewoon veel plezier op school en kende veel mensen buiten onze klas. Hij vond het gewoon leuk om met anderen mee te doen en hen te helpen. Je bent geneigd om van gebeurtenissen van vroeger alleen de leuke dingen te onthouden. Maar eerlijk gezegd kan ik me van Andro echt niets negatiefs herinneren. Of het moet die jongen geweest zijn uit de hogere klas die sprekend op Bjorn Borg leek, maar dan met bril. Hij moet Andro ooit eens stevig gekrenkt hebben want Andro zei steevast, als we hem tegenkwamen op de gang, op een zeurderige toon “Bjornaaaah” tegen hem. Dat werd natuurlijk na verloop van tijd een keertje knokken, voor de deur van het wiskunde-lokaal. Bjorna was veel groter maar Andro was de atleet. Er was geen winnaar omdat de kemphanen uit elkaar werden getrokken. Op een ernstiger feit dan dit knokpartijtje heb ik hem nooit kunnen betrappen. Andro was een grappenmaker. Op een dag bij een vriendje thuis stond een kan met 1,5 liter siroop op tafel (we kwamen net dorstig binnen van een potje voetbal). Andro wedde dat hij die siroop in zijn eentje op kon drinken binnen tien minuten. Met nog 1 minuut te gaan en nog 1 volle beker voor zijn neus betrok zijn gezicht en werd het stil aan tafel. Verwachtingsvol keken we hem aan en hij keek met een bleke doch nog steeds guitige kop terug. Vervolgens staarde hij even naar het niets en zei: “k moet kakken”. En weg was ie naar het toilet. Dat was lachen natuurlijk. Temeer daar we, verzameld rond de wc-deur, de meest ranzige geluiden hoorden terwijl hij uiteindelijk niet over zijn nek is gegaan. Onze opmerkingen voor de wc-deur en zijn "kap nah jongens" van achter de deur was geweldig. Slappe lach natuurlijk. Toen hij, na zijn begintijd bij ADO, bij Sparta kwam, verloren we contact en zag ik hem alleen in de samenvattingen van studio sport. Toen hij bij Sparta zijn enige doelpunt maakte (een afzwaaier vanaf de linkerkant die als voorzet bedoeld was) zei ik vol trots tegen mijn vader: “Kijk pa, dat is Andro die bij mij in de klas zat!”. |